กาลละครั้งหนึ่งในหัวใจ - นิยาย กาลละครั้งหนึ่งในหัวใจ : Dek-D.com - Writer
×

    กาลละครั้งหนึ่งในหัวใจ

    ตอนที่1

    ผู้เข้าชมรวม

    50

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    50

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  6 ต.ค. 59 / 14:31 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    พิม : ถึงสะทีนี้หรอแอลเอ
    ??? : หยุดเดียวนี้น่ะ แก่อย่าหนีน่ะ (ชนใครคนหนึ่งนั้นก็คือพิม)
    พิม : โอ๊ยย เดินประสารัยเนี่ยห่ะ
    ??? : ฉันไม่มีเวลาจะคุยกับเธอหรอกน่ะ (แล้วคนคนนั้นก็วิ่งไป)
    พิม : อะไรของเขาจะขอโทษสักคำก็ไม่มี เมื่อไรจะมารับฉันเนี่ย
    ??? : คุณพิมณพาใช้ไหมครับ
    พิม : ใช้  แล้วนายชื่ออะไร
    จอร์น : ผมชื่อจอร์นสันครับหรือเรียกผมว่าจอร์นก็ได้
    พิม : งั้นก็ไปกันเถอะ
    จอร์น : ครับ
    ณที่บ้านหลังหนึ่งเป็นบ้านที่หลังใหญ่เอาการมาก
    พิม : สวัสดีค่ะคุณน้า
    น้าดาว : สวัสดีจ่ะหนูพิมไมเจอกันนานโตขึ้นเยอะเลย
     นี้น้ามีคนมาให้หนูรู้จักด้วยลูกของน้าเองเป็นพี่ของหนูประ
    มาณสามปีเองจ่ะ
    พิม : ไหนค่ะ เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายค่ะ
    น้าดาว: ผู้ชายจ่ะ เดียวน้าเรียกให้พี่เขาลงมาน่ะจ่ะ มาร์คคคลงมานี้หน่อย
    มาร์คเป็นลูกของน้าดาวอายุ25ปีมีนิสัยที่เอาแต่ใจมาก เป็นคนที่กวนๆ
    และเจ้าชู้เคยมีแฟนอยู่คนหนึ่งชื่ออริซเธอเป็นผู้หญิงที่สวยและดูดีแต่เนื่องจาก
    เธอดันคบซ้อนจึงเป็นสาเหตุที่ให้มาร์คเลิกกับเธอ ปัจจุบันจึงทำให้มากเจ้าชู้มาก
    มาร์ค : ครับม๊า
    น้าดาว : นี้หนูพิมจ่ะเป็นลูกของเพื่อนม๊าและเป็นหุ้นส่วนกับเรา
    พิม : ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
    มาร์ค : ครับ ยินดีที่รู้จัก (น่ารักอ่ะ ม๊ามาร์คอยากได้คนนี้ " พูดในใจ")
    พิม : งั้นหนูขอตัวขึ้นไปข้างบนอนน่ะค่ะ
    น้าดาว : จ่ะตามสบายเลยน่ะ

    ณห้องนอนของพิม

    ก๊อกๆๆๆ
    พิม : ใครมาเนี่ย ใครค่ะ
    มาร์ค : พี่เอง
    พิม : (เดินไปเปิดประตู)
    พิม : อ่าวพี่มาร์คมีไรค่ะ
    มาร์ค : คือห้องพี่น้ำไม่ไหลเลยจะมาขออาบน้ำที่ห้องได้ไหม
    พิม : แล้วข้างล่างล่ะค่ะ
    มาร์ค : คือพี่ไม่อยากเดินไกลน่ะขออาบที่ห้องพิมได้ไหม น่ะแด่แปปเดียวเอง
    พิม : ก็ได้ค่ะ
    มาร์ค : ขอบคุณน่ะน้องพิมนี้น่ารักที่สุดเลย(เอามือไปลูบหัวพิม)
    พิม : (ทำไมใจเต้นแรงจัง " พูดในใจ")
     
    ผ่านไป 20 นาที 
    มาร์คก็ออกมามีแค่ผ้าผืนเดียวที่ห่อหุ้มแค่เบื่องล่างเท่านั้น

    พิม : (เอามือปิดตาตัวเองเมื่อเห็นมาร์คออกมาในสภาพนี้)
    พิม : ทำไมพี่ถึงไม่ใส่เสื้อหฝผ้า
    มาร์ค : พี่ลืมเอามาน่ะ (เอาหน้าตัวเองเข้าไปใกล้พิม)
    พิม : ไปได้แล้ว (ดันมาร์คให้ออกไปจากห้องตัวเอง)
    มาร์ค : ออ อย่าลืมตื่นแต่เช้าล่ะเพราะว่าพรุ่งนี้มีประชุมแต่เช้า
    พิม : ค่ะ ฝันดีน่ะค่ะพี่มาร์ค
    มาร์ค : เช่นกันน้องพิม (เดินไปจุ๊บแก้มพิม)
    พิม : มาหอมแก้มหนูทำไมเนี่ย (เอามือจับแก้ม)
    มาร์ค : ก็แก้มพิมมันน่าหอมนี้น่า ไปและเดี๋ยวตื่นสาย
    พิม : ไอพี่บ้า ทำไมใจเราต้องเต้นแรงด้วย 
    หรือว่าเราจะชอบพี่มาร์คไม่จริงหรอกพึ่งเจอกันวันเดียวเอง
    นอนดีกว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า





    โปรดติดตามตอนต่อไป...........

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น